Kapituła posiadała wlasne statuty, które zaprzysięgali kolejni biskupi obejmując diecezję. Podczas wakansu na stolicy biskupiej do zadań kapituły należało zarządzanie diecezją oraz wybór biskupa. Prawo wyboru bywało ograniczane przez prowizje papieskie lub elektorów brandenburskich narzucających swoich kandydatów. Kapituła najdłużej ze wszystkich instytucji diecezji lubuskiej sprzeciwiała się protestantyzacji. Z historii można na podstawie źródeł podać następujące dane:
- 1226 - pierwsza zmianka o lubuskiej kapitule katedralnej
- 1229 - wiadomo, że w skład kapituły wchodziło 5 kanoników oraz 2 prałatów (prepozyt i dziekan)
- 1236 - wspomniano o należącym do kapituły scholastyku
- 1244 - wzmianka o istnieniu 9 prebend, w tym 3 prałackich, jedna z nich to kanonia ufundowana przez Templariuszy w Litzen
- 1276 - wśród prałatów kapituły wymienia się archidiakona i kustosza
- 1308 - wzmiankowany jest wśród urzedów kantor
- 1563 - kapituła zostala zmuszona do przekazania majatku Janowi z Kostrzyna, który ogłosił się administratorem.
Liczba kanonii nie była ustalona. Do końca istnienia diecezji prawo tworzenia nowych prebend należało do biskupa. Z końcem XV w. na uposażenie kapituły składało się: 8 wsi (w sumie 268 łanów) i 8 nadziałów (30 łanów), dziesięciny z 7 wsi oraz 2/3 dochodów z miasta Furstenwalde i 1/3 dochodów z ofiar składanych przez pielgrzymów przybywających do Górzycy. Zarządzanie wspólnym majątkiem było obowiązkiem prepozyta.W początkach XVI w. kapituła miała 19 prebend, w tym 2 bez uposażenia.